شیمی برخی از کانی های موجود در باتولیت گرانیتوییدی شیرکوه، جنوب غرب یزد

باتولیت گرانیتوییدی نوع s شیرکوه که بخشی از زون ساختاری ایران مرکزی را در جنوب غربی شهرستان یزد تشکیل می‌دهد، از سه واحد گرانودیوریتی، مونزوگرانیتی و لوکوگرانیتی تشکیل شده است. تغییرات ترکیبی مشاهده شده در پلاژیوکلازها نشان می‌دهد که گرانودیوریت ها، مذاب های غنی از پلاژیوکلاز‌های با مراکز کلسیک، مونزوگرانیت های مذاب جدا شده از گرانودیوریت ها و لوکوگرانیت ها مذاب های باقی‌مانده تاخیری هستند. به طور کلی، همه ی بیوتیت های مورد بررسی دارای aliv بالا هستند (2/3 تا 2/6 اتم بر واحد فرمولی) که از مشخصات شاخص گرانیت های پرآلومین است. گارنت‌های غنی از آلماندن نیز به انواع گارنت های ماگمایی موجود در توده‌های نفوذی پرآلومین شباهت دارند. هر دو نوع مسکویت اولیه و ثانویه نیز در گرانیت های شیرکوه دیده می شوند. غالب مونازیت‌های باتولیت گرانیتی شیرکوه از دو عضو پایانه ی مونازیت و برابانتیت [cath(po4)2] تشکیل شده اند. حضور دانه‌های همگن شکل‌دار بزرگ مونازیت فقیر از th وu همراه با بلورهای ریز برابانتیت درون و در سطح آپاتیت با انواع مونازیت های حاصل از انحلال ناجور آپاتیت طی آناتکسی سنگ های رسوبی- دگرگون همخوانی دارد. محتوای کمتر از10% هماتیتی که در کانی های کدر همراه با مجموعه ی بیوتیت ± سیلیمانیت در برگرفته شده است به شرایط احیایی اعمال شده از یک خاستگاه رسوبی دارای گرافیت وابسته است. با توجه به مجموعه ی کانی های موجود در باتولیت شیرکوه، حضور بیوتیت های رستیتی و نیز دمای تشکیل گرانیت یاد شده (به طور متوسط 820 درجه ی سانتی‌گراد) که بر اساس دمای اشباع شده از زیرکن بدست آمده است می‌توان ادعا کرد که گرانیت یاد شده از ذوب بخشی بیوتیت در دمای در حدود 750 تا 850 درجه ی سانتی‌گراد به وجود آمده است.