بررسی فرایند سردشدن پلی پروپیلن گداخته، و اثر تابش پرتو الکترونی پر انرژی (MeV 10) بر تغییر بلورینگی آن

در این کار پژوهشی به بررسی تاثیر دو عامل، یکی سرعت های متفاوت سردشدن و دیگری تابش پرتو پرانرژی الکترونی روی تغییر بلورینگی پلی پروپیلن ساخت ایران پرداخته شده است. برای این کار نمونه های پلی پروپیلن را در قالبی تا دمای 230 ذوب کرده، سپس با سرعت های متفاوت سرد شدند. درصد بلورینگی نمونه ها با استفاده از گرماسنجی روبشی تفاضلی، طیف سنجی فروسرخ و نیز پراش پرتو ایکس تعیین شد. نتیجه ای که به دست آمد این بود که درصد بلورینگی نمونه ها به سرعت سرد شدن آن ها بستگی دارد به طوری که هرچه سرعت سرد شدن بیشتر باشد درصد بلورینگی کمتر خواهد شد. اثر تابش الکترون روی نمونه ی سرد شده در هوا نیز با دز تابشی متفاوت از kgy40-5 مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر دز تابش روی بلورینگی نمونه ها به این صورت بود که مقدار بلورینگی با افزایش دز تا حدود kgy30 افزایش سپس با افزایش دز تابش، مقدار بلورینگی کاهش می یابد. محتوای ژل هر نمونه که میزان پیوند عرضی بین زنجیره ی آن را در ناحیه آمورف نشان می دهد که با استفاده از حلال زایلن به دست آمد. درصد بلورینگی آن ها نیز با استفاده از دما نگاشت، dsc و طیف سنج ftir و نیز پراش پرتو ایکس تعیین شد.