پیروکسن منطقه بندی شده نشانگر فرایندهای ماگمایی در بازالت‌های شمال غرب ایران

منطقه بندی پیروکسن نشانگر فرایندهای رخ داده طی تبلور، جایگاه زمین ساختی، ترکیب شیمیایی ماگما، جدایش ماگمایی، شرایط ترمودینامیکی، آمیختگی و هضم است. بازالت های پیرانشهر دارای کلینوپیروکسن با منطقه بندی نوسانی هستند که در اثر فرایند انتشار تدریجی عناصر در کانی پیروکسن شکل گرفته اند. منطقه بندی کلینوپیروکسن نشان می دهد که بخش مرکزی در ماگمای غنی از mg و کناره های کانی در ماگمای فقیر از mg و غنی از fe متبلور شده اند. بررسی شیمی کانی پیروکسن نشان داد که تبلور کانی در محیط غنی از آب، گریزندگی بالا اکسیژن پهنه ابرفرورانشی، مرز پوسته بالایی و گوشته پایینی رخ داده و دگرگونی عناصر در منطقه بندی نوسانی پیروکسن ناشی از تبلور جدایشی برآمده از کاهش دما طی تبلور است.

zoned pyroxenes as indicators for magmatic process in basaltic rocks in north west of iran

zoning of pyroxene shows process of magma crystallization as well as tectonic setting, magma chemical composition, magmatic differentiation, thermodynamics, assimilation and magma mixing. basalt of piranshahr have oscillatory zoning clinopyroxene that are crystalized by element diffusion. zoning in clinopyroxene show that core crystalized with high mg magma and rimes crystalized with low mg and high fe elements. geochemical analysis of pyroxene indicated that pyroxene crystalized in enriched water, high fugacity supra-subduction zone in lower crust-upper mantle region and zoning of pyroxene show differentiation of elements during decrease of temperature.