پراکندگی پالیگورسکیت و مهم‌ترین کانی‌های رسی همراه در رسوب‌های دوران سنوزوئیک استان بوشهر

هدف از این پژوهش، تعیین پراکندگی پالیگورسکیت و سیلیکات های رسی همراه در بخشی از رسوب های دوران سنوزوئیک استان بوشهر بوده است. به این منظور، تعداد 13 نمونه از این سنگ ها جمع آوری و بخش رس آن ها با طیف سنج پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی گردید. نتایج نشان داد که برخی از رسوب ها، دارای کانی پالیگورسکیت هستند، اما شواهدی از حضور این کانی در شیل و مارن آهکی دوره کرتاسه پسین تا ائوسن یافت نشد. در بین سنگ های مورد بررسی، سازند آغاجاری (میوسن-پلیوسن) بیشترین مقدار پالیگورسکیت را دارد. کلریت، ایلیت، اسمکتیت و کائولینیت به همراه کوارتز به عنوان سایر کانی های موجود در سنگ های رسوبی منطقه شناسایی شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی به خوبی حضور پالیگورسکیت را در برخی از سنگ های رسوبی منطقه نشان می دهد. به نظر می رسد که در دوران سنوزوئیک، شرایطی چون دریاچه های کم عمق بین کوهی و کولاب ها در منطقه حضور داشته اند.    

distribution of palygorskite and associated clay minerals in the cenozoic rocks of the bushehr province

the aim of this study was to determine the distribution of palygorskite and associated silicate clays in selected cenozoic rocks of the bushehr province. thirteen samples of sedimentary rocks were taken and their clay fractions were examined by x-ray diffraction and scanning electron microscopy. results showed that some sedimentary rocks contain palygorskite but no trace of this clay mineral was found in calcareous shale and calcareous marl units of the upper cretaceous to eocene period. among sedimentry rocks studied, the aghajari formation (miocene-pliocene) has the highest quantity of palygorskite. chlorite, illite, smectite, kaolinite, and quartz were found as other minerals present in sedimentary rocks of the study area. sem images clearly show the presence pf palygorskite in some sedimentary rocks of the area. it seems that conditions such as shallow intermountain lakes and lagoons were prevailing in the study area during the cenozoic time.