>
Fa   |   Ar   |   En
   کانی‌شناسی و زمین دمافشارسنجی شیست‌های رسی دگرگونه، آمفیبولیت و گارنت‌آمفیبولیت‌های مجموعه دگرگونی گل‌گهر، جنوب غرب سیرجان، ایران مرکزی  
   
نویسنده میرزایی راینی رضوان ,احمدی علی ,میرنژاد حسن ,بومری محمد ,کاشیما کازونا
منبع بلورشناسي و كاني شناسي ايران - 1398 - دوره : 27 - شماره : 2 - صفحه:437 -448
چکیده    مجموعه دگرگونی گل گهر در 55 کیلومتری جنوب غرب سیرجان و در بخش شرقی پهنه سنندج-سیرجان قرار دارد. این مجموعه از سنگ های دگرگونه رسی، ماسه سنگ تیره و کربناتی تشکیل شده است. شواهد صحرایی و بررسی های زمین شیمیایی نشان می دهند که سنگ مادر این سنگ ها شامل تناوب شیل و ماسه سنگ به همراه لایه های کربناته در بخش بالایی بوده است. در سنگ های رسی دگرگونه های مورد بررسی، گارنت ها غنی از آلماندین (61.3 تا 63.7 ) هستند. ترکیب بیوتیت ها در گستره بین سیدروفیلیت و آنیت و ترکیب پلاژیوکلاز از آلبیت تا انورتیت (در آمفیبولیت ها و گارنت آمفیبولیت ها) و الیگوکلاز و آندزین (در شیست ها) متغیر است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که آمفیبولیت و گارنت آمفیبولیت ها از نوع پارا آمفیبولیت هستند. گستره دمایی به دست آمده بر اساس زوج گارنت - بیوتیت و فشارهای برآورد شده با روش استفاده از زمین دماسنج گارنت-بیوتیت-پلاژیوکلاز-کوارتز gbpq برای این سنگ ها نشان می دهد که، شیست های دگرگونه رسی منطقه گل گهر در گستره دمایی 578-550 درجه سانتی گراد و گستره فشاری 3.7 تا 4.6 کیلوبار (رخساره های شیست سبز و آمفیبولیت پایینی) تشکیل شده اند. بررسی های دمافشارسنجی انجام شده بر اساس شیمی کانی آمفیبول در آمفیبولیت ها و گارنت آمفیبولیت ها به ترتیب دماهای 589 تا 613 و 613 تا 641 درجه سانتیگراد و فشارهای 4.7 تا 4.9 و 4.3 تا 5.6 کیلوبار را نشان می دهند که بیانگر شرایط رخساره آمفیبولیت میانی برای این سنگ ها است. شواهد صحرایی و مطالعات زمینشیمیایی نشان دهنده تغییر ناشی از افزایش دما و فشار دگرگونی از شیست ها تا آمفبیولیت وگارنت آمفیبولیت است که با شواهد پاراژنتیکی کانی ها کاملاً هماهنگ می باشد.
کلیدواژه زمین دمافشارسنجی؛ شیست‌های دگرگونه رسی؛ آمفیبولیت؛ گارنت‌آمفیبولیت؛ مجموعه دگرگونی گل‌گهر؛ پهنه سنندج-سیرجان؛ ایران مرکزی.
آدرس دانشگاه سیستان و بلوچستان, دانشکده علوم, گروه زمین شناسی, ایران, دانشگاه سیستان و بلوچستان, دانشکده علوم, گروه زمین شناسی, ایران, دانشگاه تهران، پردیس علوم, دانشکده زمین شناسی, ایران, دانشگاه سیستان و بلوچستان, دانشکده علوم, گروه زمین شناسی, ایران, دانشگاه یاماگاتا, بخش علوم زمین, ژاپن
 
   Mineralogy and geothermo-barometry of metapelitic schists, amphibolites and garnet amphibolites from Gol-Gohar metamorphic complex, SW Sirjan, Central Iran.  
   
Authors Mirzaii raini rezvan ,Mirnejad Hasan ,Boomeri Mohammad ,Kashima Kazona
Abstract    The GolGohar metamorphic complex, a part of east SanandajSirjan zone, is located 55 km southwest of Sirjan. This complex consists of metapelitic, metapsammitic and metacarbonatic rocks. Field and geochemical evidence indicate that these sedimentary protolith sequences were composed of shale and sandstone alternation with carbonate layers in the upper parts. In the studied metapelites, garnets are almandinerich, composition of biotite is between sidrophyllite and annite and plagioclase varies from albite to anortite (in amphibolite and garnet amphibolite) and oligoclase and andesine (in schists). Our studies show that amphibolite and garnet amphibolite are types of para amphibolite. The results of thermometry, based on the garnetbiotite pair and barometry through GBPQ method for these rocks, demonstrate that GolGohar metapelite schists were formed within a temperature range of 550578˚C and a pressure range of 3.74.6 kbar (greenschist and lower amphibolite facies). The thermobarometry studies, based on chemistry of amphibole, mineral in the amphibolites and garnet amphibolites demonstrate 589613 oC and 613641 oC temperatures, 4.74.9 kbar and 4.35.6 kbar pressure ranges respectively which are indicating amphibolite facies of metamorphic conditions for these rocks. Field evidence and geochemical studies indicate that the evolutionary trend which resulted increasing temperature and pressure from schists to amphibolites and garnet amphibolites are consistent with the mineral paragenesis.
Keywords Geothermo-barometry ,metapelite ,schist ,amphibolite ,garnet amphibolite ,Gol-Gohar Sanandaj-Sirjan zone ,Central Iran.
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved