توزیع عناصر کمیاب و خاکی نادر در میان فازهای دگرگونی و کلینوپیروکسن‌های باقیمانده در اپیدوت- آمفیبولیت‌های شمال ارومیه- شمال‌غرب ایران

مقدار عناصر خاکی نادر و کمیاب موجود در کانی های آمفیبول، پلاژیوکلاز، کانی های گروه اپیدوت (زوئیزیت و کلینوزوئیزیت) و کلینوپیروکسن های باقیمانده از سنگ اولیه در اپیدوت آمفیبولیت های شمال ارومیه به صورت برجا به روش طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت شده القایی لیزری (laicpms) جهت بررسی توزیع عناصر کمیاب در کانی های سنگ های دگرگونی و کلینوپیروکسن های باقیمانده از سنگ اولیه، تعیین شدند. در این سنگ ها عناصر سازگار (sc، v، ni و cr)، عناصر با شدت میدان بالا یا hfse (ti، ta، hf و nb) و عناصر خاکی نادر متوسط (mree) در آمفیبول، عناصر خاکی نادر سبک (lree) و عناصر سنگ دوست بزرگ یون (lile) در پلاژیوکلاز و عناصر خاکی نادر سنگین (hree) به همراه eu در کانی های گروه اپیدوت تمرکز یافته اند. روند مشاهده شده برای عناصر خاکی نادر در کانی های گروه اپیدوت برخلاف روند معمول در این کانی ها در دیگر نقاط جهان است. بررسی زمین شیمی عناصر کمیاب و خاکی نادر در این کانی ها نشانگر غنی شدگی hree و mree در مقایسه با lree در ساختار این کانی هاست. مقایسه فراوانی عناصر خاکی نادر و کمیاب بین آمفیبول و کلینوپیروکسن های باقیمانده از سنگ اولیه بیانگر تشابه نسبی این عناصر برای این کانی هاست. این امر به احتمال زیاد بیانگر به ارث رسیدن ویژگی های زمین شیمیایی آمفیبول از کلینوپیروکسن های اولیه است.