طرحهای a- و e- بهینه در مدل‌های آماری مطالعات فارماکوکنتیک

امروزه کاربرد علم آمار در علوم دیگر از جمله علوم پزشکی بسیار رایج شده است. اخیرا طرح بهینه بعنوان ابزاری برای افزایش کارایی در انجام آزمایش‌ها در این علوم مورد توجه محققان است. فارماکوکنتیک بعنوان شاخه‌ای از داروشناسی که وظیفه بررسی عملکرد دارو در موجودات زنده را دارد، از اهمیت خاصی در علوم پزشکی برخوردار است. هدف این تحقیق معرفی طرح‌های بهینه برای مدل‌های مطالعات فارماکوکنتیک است. مدل‌های مورد استفاده در این مقاله، در متون آماری تحت عنوان مدل‌های غیرخطی شناخته می‌شوند. این مدل‌ها وابسته به پارامترهای خاص براساس فاکتورهای داروشناسی و نیز زمان بعنوان متغیر پیشگو کننده هستند. طرح‌های بهینه براساس توابعی از ماتریس اطلاع فیشر بدست می‌آیند. این توابع بعنوان معیارهای بهینگی شناخته می‌شوند. در این مقاله ما دو معیار a- و e- بهینگی را در نظر می‌گیریم. براساس این دومعیار طرح‌های بهینه موضعی برای مدل‌های معرفی‌شده، بدست آورده می‌شوند.

a- and e-optimal designs for statistical models in pharmacokinetic studies

today, applying statistics in other sciences, including medical sciences, has become very common. researchers consider optimal design as a tool to increase the efficiency of experiments.pharmacokinetics is particularly important in the medical sciences as a branch of pharmacology that studies the performance of drugs in living organisms.this study aims to introduce optimal designs for models in pharmacokinetic studies. the models used in this paper are known as nonlinear models in the statistical literature. these models depend on specific parameters based on pharmacological factors and time as predictor variables.optimal designs are obtained based on functions of the fisher information matrix. these functions are known as optimal criteria. in this paper, we consider two criteria, a- and e-optimality. based on these two criteria, locally optimal designs are obtained for the considered models.