نگاهی به فضاهای احتمال ناجابه جایی

نظریه احتمال ناجابه جایی تعمیمی از نظریۀ احتمال کلاسیک است که در آن، به متغیرهای تصادفی به چشم توابع اندازه پذیر نگاه نمی شود، بلکه به سان عملگر هایی روی یک فضای هیلبرت تلقی می شوند. در این مقاله، با ارائه چندین مثال، به بررسی سیر تاریخی نظریۀ احتمال و تحول آن از صورت کلاسیک به نظریه اندازه و سپس صورت ناجا به جایی می پردازیم.