بررسی روند جذب و تعدیل فلز روی با استفاده از سبوس برنج در آب برگشتی سیستم‌های پرورش نیمه متراکم ماهی قزل‌آلای‌ رنگین‌کمان

این مطالعه با هدف جذب فلز روی با استفاده از سبوس برنج در آب برگشتی سیستم پرورش نیمه متراکم ماهی قزل آلا در استخرهای بتنی استان مازندران انجام شد. زمان نمونه برداری تحقیق 4 ماه و منبع تامین آب، چاه بود که به میزان90 درصد آب خروجی، پس از تصفیه به صورت جذب ذرات جامد معلق به وسیلهسیستم مدیا و حوضچه ترسیب مجددا وارد سیستم شد. فلز روی آب خروجی از شش استخر هشت ضلعی با روش جذب اتمی به روش شعله ای و دستگاه فتومتر اندازه گیری شد. برای جذب و حذف فلز روی، جاذب طبیعی سبوس برنج در 4 غلظت (شامل صفرشاهد، 10، 15، 20 g/lit) و 5 زمان مختلف (شامل 5، 15، 30، 90 و 120 دقیقه) بکارگرفته شد. نتایج اندازه گیری فلز روی درآب چاه (01/0±11/0 mg/lit)، آب ورودی (02/0±13/0 mg/lit) و آب خروجی (01/0±12/0 mg/lit) اختلاف معنی داری نشان نداد (p>0.05). در زمانهای 5 و 15 دقیقه عملا هیچ جذبی انجام نشد(p>0.05). همچنین نتایج نشان داد که بهترین جذب فلز روی در زمان 90 دقیقه و در مقدار 15 g/lit با 05/0±28/0 (یا 70%) و کمترین آن در مقدار 20 g/lit و زمان 30 دقیقه با 02/0±07/0 (یا 5/17%) جذب انجام شد(p>0.05). از طرفی افزایش غلظت جاذب اثر معکوس بر میزان جذب داشت. براساس نتایج سبوس برنج به عنوان جاذب طبیعی و ارزان قیمت در تصفیه آب، جذب و حذف فلز سنگین روی در آب برگشتی از مزارع پرورش ماهی قزل آلا مناسب تشخیص داده شد.