اثر شوری بر آنزیم‌های آنتی اکسیداتیو در ریشه‌ها و اندام هوایی گیاه ذرت (Zea mays L.)

شوری یکی از مهمترین فاکتورهای محیطی است که موجب کاهش رشد، نمو و حاصلخیزی گیاهان در سراسر جهان می­شود. موضوع تحقیق حاضر مطالعه اثر تنش شوری (0، 50 و 100 میلی مولار nacl) بر گیاهان ذرت (zea mays l. cv. sc. 704) کشت شده به روش گلخانه‌ای و هیدروپونیک بود. بعد از یک ماه تیمار شوری، پارامترهای رشد و برخی تغییرات بیوشیمایی در ریشه‌ها و اندام هوایی گیاهان کشت شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری، سطح برگ وطول ریشه‌ها و اندام هوایی کاهش یافت، در صورتیکه میزان قندهای محلول، پراکسید هیدروژن، مالون دی آلدئید به عنوان شاخص پراکسیداسیون چربی افزایش یافت. میزان فعالیت آنزیم­های کاتالاز (cat)، آسکوربات پراکسیداز (apx) و گایاکول پراکسیداز (gpx)در گیاهان تحت تیمار در هر دو غلظت کلرید سدیم افزایش یافت. بنابراین اعمال تیمار naclبا افزایش تولید rosموجب القا تنش اکسیداتیو و افزایش فعالیت آنزیم­های مسئول محافطت آنتی‌اکسیدانی در گیاهان ذرت شد.