اثر آنتی‌بیوتیک، ساکارز و زغال فعال بر کنترل آلودگی باکتریایی، اندام‌زایی و قهوه‌ای شدن در کشت مریستم انتهایی نخل خرما (phoenix dactylifera l.)

در  این تحقیق تاثیر آنتی‌بیوتیک‌های سفوتاکسیم و کلرآمفنیکل بر آلودگی باکتریایی و  قهوه‌ای شدن ریزنمونه‌های نخل خرما مورد بررسی قرار گرفت همچنین  اثر غلظت‌های مختلف ساکارز و زغال فعال بر اندام‎زایی و قهوه‌ای شدن ریزنمونه‌های این گیاه ارزیابی شد. در بخش اول این آزمایش مریستم انتهایی ساقه نخل خرما رقم استعمران، در محیط کشت ms‌حاوی سطوح مختلف آنتی بیوتیک هایکلرآمفنیکل و سفوتاکسیم قرار گرفتند. در آزمایش دوم تاثیر سطوح مختلف ساکارز (g l^-150، 40 و 30) و سطوح زغال فعال (g l^-1 2 و 0.5) بر روی اندام زایی و قهوه ای شدن ریزنمونه های مریستم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد در تیمارmg l^-1 100 کلرآمفنیکل کمترین میزان آلودگی وجود دارد و با افزایش غلظت آنتی بیوتیک های سفوتاکسیم و کلرآمفنیکل در محیط کشت، قهوه‌ای شدن ریز نمونه‌ها افزایش می‌یابد و بیشترین میزان قهوه ای شدن در محیط کشت حاوی  mg l^-1 100 سفوتاکسیم و mg l^-1 100 کلرآمفنیکل رخ می دهد. ، نتایج همچنین نشان داد غلظت‎های 30 و 40 گرم در لیتر ساکارز تفاوت معناداری از نظر القای اندامزایی کالوس ها با یکدیگر  ندارند، ولی در غلظت 50 گرم در لیتر ساکارز  میزان اندام‌زایی به‌طور مشخصی کاهش یافت. در مجموع با توجه به  نتایج بدست آمده استفاده از آنتی بیوتیک سفوتاکسیم در کشت بافت خرما توصیه نمی شود. غلظت  mg l^-1 100 آنتی بیوتیک کلرآمفنیکل علاوه بر کاهش میزان آلودگی باکتریایی، منجر به افزایش معنی دار قهوه ای شدن ریز نمونه ها نیز نمی شود. همچنین غلظت های بالای ساکارز منجر به کاهش اندام زایی در کشت بافت خرما می شود.

the effect of the antibiotic, sucrose and activated charcoal on bacterial contamination, browning and organogenesis of date palm (phoenix dactylifera l.) meristem culture

in the current study, the effect of antibiotic on bacterial contamination and browning in in vitro condition and effect of different concentration of sucrose and activated charcoal in organogenesis and browning date palm explants were investigated.in first experiment, apex meristems of date palm (phoenix dactylifera) cv. estamaran were cultured in media containing two types of antibiotics (cefotaxime and chloramphenicol) at 3 different concentrations (0, 50, or 100 mg l−1). in the second experiment effect of different concentration of sucrose (30, 40 and 50 g l1) and 2 concentration of activated charcoal (0.5 and 2 g l1) on organogenesis and explant browning were studied. result showed that minimum bacterial contamination accrued in 100 mg l1 chloramphenicol in the medium. the maximum browning occurred in medium contain 100 mg l1 cefotaxime and 100 mg l1 chloramphenicol. in second experiment shoot regeneration was enhanced when sucrose concentration was used at 30 or 40 g l−1, but 50 g l1 of sucrose reduce that. also the use of 0.5 g l1 and 2 g l1 activated charcoal was not significantly different to reduce the browning of explants. this result developed an initial protocol for micropropagation of date palm. the type and concentration of antibiotic and sucrose concentration were found to have significant effect on organogenesis and browning of explants. treatment with higher levels of antibiotic (especially cefotaxime) increased browning. this successful protocol would facilitate the vegetative propagation, conservation, and genetic engineering of this species.