افزایش مقاومت گلرنگ (carthamus tinctorius l.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول

شوری یکی از مهمترین فاکتورهای محیطی است که رشد و تولید گیاهان را محدود می کند و بخش قابل توجهی اززمینه ای کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، شناسائی روشهایی که موجب تخفیف اثر تنش شوری در گیاه شوند وتا حد ممکن از افت عملکرد گیاه جلوگیری نمایند، می تواند از روشهای مقابله با این معضل باشد. در این تحقیق اثر سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول به تنهایی و به صورت همزمان بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مولکولی گلرنگ تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای کلریدسدیم (0، 100 و 200 میلی‌مولار)، سالیسیلیک‌اسید (1mm) و پنکونازول (15mg/l) به مدت 21 روز بر گیاهان اعمال شد. سپس برگ‌های گیاهان جمع‌‌آوری شده و در یخچال در دمای 70 درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. نتایج حاصل نشان داد که محتوای پروتئین تحت تنش شوری شدیدتر حدود دو برابر نسبت به گیاهان شاهد کاهش یافت. با اینحال، محتوای پرولین حدود سه برابر و محتوای گلایسین‌بتائین، h2o2، mda، ترکیبات فنلی کل و فعالیت رادیکال dpph نیز تقریبا دو برابر نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت. بعلاوه، تنش شوری باعث افزایش بیان ژن‌های sos1 و nhx1 در گلرنگ شد. تیمارهای سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول نیز باعث افزایش محتوای پروتئین، گلایسین‌بتائین، h2o2، ترکیبات فنلی کل، فعالیت رادیکال dpph و همچنین افزایش بیان ژن‌های sos1 و nhx1 شدند. همچنین تیمار سالیسیلیک‌اسید باعث کاهش محتوای پرولین و تیمار پنکونازول باعث کاهش mda در گیاهان تحت تنش شد. در مجموع، نتایج نشان داد که برهمکنش این دو تنظیم‌کننده در گیاه می‌تواند اثرات آنتاگونیست و یا سینرژیست به دنبال داشته باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد که این دو تنظیم‌کننده رشد می‌توانند باعث افزایش سازگاری و مقاومت گیاه گلرنگ تحت شرایط تنش شوری شده که با توجه به ارزان و قابل دسترس بودن آنها، جهت افزایش مقاومت گلرنگ به تنش می‌توانند مورد توجه قرار گیرند.

Improving salt resistance of safflower (Carthamus tinctorius L.) through growth regulators: salicylic acid and penconazole

Salinity is one of the most important environmental factor that limits plant growth and its productivity. In addition, salinity has affected a significant part of agricultural lands. Therefore, identifying the methods that reduce the effect of salinity on plants to prevent plant yield loss can be one way to cope with this problem. In this study, the effect of salicylic acid and penconazole was investigated on some physiological and molecular paramethers in safflower under salinity. Sodium chloride (0, 100, 200 mM), salicylic acid (1mM), and penconazole (15mg/l) were applied for 21 days on plants. Results revealed that protein content decreased under salinity while, proline, glycine betaine, H2O2, MDA, phenolics, and DPPH activity increased as well as SOS1 and NHX1 genes expression. Exogenous application of salicylic acid and penconazole increased protein, glycine betaine, H2O2, and phenolic contents, DPPH activity, as well as SOS1 and NHX1 genes expression under salinity. But, proline content decreased by salicylic acid and MDA content decreased by penconazole. Additionally, the results showed that the interaction of these two regulators could have antagonistic or synergist effects in plants. Overall, it seems that the exogenous application of these growth regulators can cause the adaptability of safflower to salinity. Due to the low price and availability, the use of these components can be considered in order to increase the resistance of safflower to salinity.