اثر سالیسیلیک اسید بر برخی از شاخص های رشد و آنزیم های آنتی اکسیدان چرخه ی گلوتاتیون آسکوربات تحت کشت در شیشه گیاه گوجه فرنگی

سالیسیلیک اسید به‌عنوان یک هورمون گیاهی، موجب تولید گونه‌های فعال اکسیژن مانند h2o2 به‌عنوان یک مولکول پیام‌رسان می‌شود. این هورمون در غلظت‌های زیاد با تجمع گونه‌های فعال اکسیژن موجب تنش‌های اکسیداتیو می‌گردد. گیاهان برای مقابله با این تنش اکسیداتیو از مکانیسم‌هایی مانند آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی و غیر آنزیمی استفاده می‌کنند. تاکنون اثر سالیسیلیک اسید بر چرخه گلوتاتیون آسکوربات در گیاه گوجه‌فرنگی‌ به‌عنوان یک گیاه مدل به‌خوبی مشخص نشده است. در این مطالعه گیاه گوجه‌فرنگی‌ lycopericon esculentum mill)) به مدت 4 هفته در محیط کشت حاوی سالیسیلیک اسید در غلظت‌های 0.0001، 0.001، 0.01، 0.1 و 0.5 میلی مولار سالیسیلیک اسید کشت داده شد و اثر سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های رشدی، میزان h2o2، mda و فعالیت آنزیم‌های cat، apx، gr، dhar، sod و ترکیبات آسکوربات، دی ‌‌هیدرو ‌آسکوربات، پرولین و قند محلول بررسی شد. با توجه به نتایج، بیشترین میزان rwc، طول ساقه و طول ریشه در غلظت 0.01 میلی مولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. میزان فعالیت دو آنزیم apx و cat در غلظت‌های پائین کاهش یافت و در ادامه، با افزایش غلظت تیمار سالیسیلیک اسید، افزایش معنی‌داری را نسبت به نمونه شاهد نشان داد. میزان mda، h2o2، پرولین، قند محلول و آنزیم‌های چرخه گلوتاتیون آسکوربات، با افزایش میزان سالیسیلیک اسید افزایش معنی‌داری را از خود نشان دادند. این نتایج نشان می‌دهد که گیاه برای مقابله با تنش اکسیداتیو ناشی از افزایش گونه‌های فعال اکسیژن، ترکیباتی مانند پرولین، قند محلول و آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی و غیر آنزیمی را تغییر و افزایش می‌دهد. در این مطالعه، غلظت 0.01 میلی مولار سالیسیلیک اسید با بیشترین میزان شاخص‌های رشدی و کمترین میزان تنش به‌عنوان غلظت بهینه در این گیاه معرفی می‌شود.