اعتباریابی مقیاس دینداری و نقش روش‌های تدریس فعال با رویکرد اسلامی بر میزان دینداری دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه

هدف پژوهش حاضر، اعتبار یابی مقیاس دینداری و بررسی نقش روش تدریس (فعال مبتنی بر رویکرد اسلامی - سنتی) درس دین و زندگی بر میزان دینداری دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه در شهرستان دزفول است. روش تحقیق، پس‌رویدادی از نوع علمی - مقایسه‌ای می‌باشد. جامعۀ آماری این پژوهش، شامل کلیۀ دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطه در شهرستان دزفول در سال تحصیلی 95-94 است. با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 370 نفر به عنوان نمونۀ آماری انتخاب شدند. ابزار پایان‌نامه، شامل پرسشنامۀ «میزان دینداری» بود که روایی آن، با انجام تحلیل عاملی اکتشافی در چهار حیطۀ (اعتقادات، عبادات، عمل صالح، تعامل با طبیعت) تایید شد. نتایج یافته‌های بدست آمده نشان دادند دانش‌آموزانی که با روش تدریس فعال، توسط معلمان درس دین و زندگی دورۀ دوم متوسطه آموزش دیده‌اند، از میزان دینداری بالاتری نسبت به دانش‌آموزانی که با روش تدریس سنتی توسط معلمان درس دین و زندگی دورۀ دوم متوسطه آموزش دیده‌اند، برخوردار می‌باشند