ضرورت بازسازی رویکرد تفکر عقلی در حوزه های علمیه

جهانی که در آن زندگی می نماییم با مولفه های گوناگون شناخته می شود که پاره ای از آنها کلیدی تر از بقیه می باشد، مانند تغییر و تحول. طبعاً امور فراوانی گرفتار چنان دگرشدن ها می گردد که نیازها و خواست های آدمیان ازمهم ترین شان به شمار می رود. قهراً هر چیزی که (شخص، نهادها، ادیان، مکاتب فکری، نظام های اقتصادی، سیاسی و...) که به این نیازها و خواست ها به موقع و همه جانبه پاسخ بگوید و آنها را شناسایی نماید، ماندگار خواهد بود. حوزه و روحانیت از این قاعده مستثنی نیست و به اندازه ای که نیازهای عصرش را بشناسد و بدان ها پاسخ بدهد، استمرار پایداری خواهد داشت. یکی از این نیازها که فراروی حوزه و روحانیت قرار گرفته است، همانا تولید و توسعه ی عقلانیت است که از طریق بازسازی رویکرد عقلی در حوزه ی علمیه فراهم می گردد. از این رو در این نوشتار ضرورت بازسازی تفکر و رویکرد عقلی و ساز و کارهای چنان بازسازی از سوی حوزه ی علمیه بازنموده شده است. مکانیزم بازسازی: اولاً افزایش توان رقابتی است که نتیجه و عملکرد آن 1 ) تحقیقات روشمند توسعه ی دانش و معرفت در ساحت دین طبیعت و جامعه ی انسانی؛ 2 ) عرضه ی معیار داوری؛ 3 ) پاسخ به پرسش ها و حل چالش ها می باشد، که در متن نوشتار جزییات همه به تفصیل بازگو شده است. ثانیاً نوآوری و بهره وری در فعالیت، گردان سازی عوامل و منابع است که حوزه ی علمیه بازسازی یاد شده را به مثابه نهاد در سیمای ذیل می تواند و باید تامین نماید. رسالت حوزه به مثابه نهاد پرورشی، تبلیغی و مدیریتی در این جهت 1 ) فراهم آوری و پرورش نیروی انسانی نظام؛ 2 ) مشارکت در فرایند فرهنگ و تمدن سازی، و 3 ) همزیستی و تعامل با دیگر فرهنگ ها و تمدن ها و رسالت و مسوولیت حوزه همچون نهاد آموزشی تواناسازی ذهنی است که به سه صورت باید به انجام برسد: 1 ) توانایی شناختی 2 ) توانایی شناختی و 3 ) توانایی سنجشی که به تفصیل در متن نوشتار از آنها سخن گفته شده است: