فراتحلیل مطالعات سرمایه اجتماعی با مشارکت سیاسی در ایران پس از انقلاب اسلامی ایران

پژوهش‏های زیادی در مورد مشارکت سیاسی صورت پذیرفته‏است. یکی از مهمترین متغیرهای مرتبط با مشارکت سیاسی، متغیر سرمایه اجتماعی است. بنابراین هدف پژوهش حاضر رابطه مطالعات سرمایه اجتماعی با مشارکت سیاسی با استفاده از رویکرد فراتحلیل می‏باشد. جامعه آماری ، شامل پایان‏ ‏نامه‎های کارشناسی ارشد، دکترا و مقالات مرتبط با سرمایه اجتماعی و رابطه آن با مشارکت سیاسی می‎باشند که تعداد 25 مطالعه با استفاده از روش نمونه‏گیری غیرتصادفی هدفمند به ‏عنوان نمونه وارد فرایند فراتحلیل شدند. ضریب اندازه اثر با به کارگیری نرم افزار cma2 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داده‏ اندازه اثر مطالعات سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی معادل 0.452 بدست آمده است که بر اساس معیار کوهن در حد متوسط ولی رو به بالایی تفسیر می‏ ‏شود. نتایج پژوهش همچنین نشان داده است که هر چقدر از زمان انقلاب اسلامی می‎‏گذرد رابطه سرمایه اجتماعی با مشارکت سیاسی در حال افزایش است و این نشان می‏‏دهد که سرمایه اجتماعی از مهم‏ترین متغیرهای مرتبط با مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران می ‏باشد و در برنامه ‏ریزی‏‏های کشوری باید به این مهم توجه شود، و زمینه افزایش سرمایه اجتماعی را از طریق اعتماد سازی، بالا بردن سطح آگاهی و ترغیب شهروندان به شرکت در فعالیت‏‎های اجتماعی مهیا نمود.

Meta-analysis of social capital studies with political participation in Iran after the Islamic Revolution of Iran

Much research has been done on political participation. One of the most important variables related to political participation is the social capital variable. Therefore, the purpose of this study is to investigate the relationship between social capital studies and political participation using a metaanalysis approach. The statistical population of the study includes master’s, doctoral dissertations and articles related to social capital and its relationship with political participation. Twentyfive studies using purposive nonrandom sampling as a sample entered the metaanalysis process. Were. The effect size coefficient was evaluated using CMA2 software.The results show that the effect size of social capital studies and political participation is equal to 0.452, which is interpreted as moderate but high according to Cohen’s criterion. The results of the study also show that as the time of the Islamic Revolution, the relationship between social capital and political participation is increasing and this shows that social capital is one of the most important variables related to political participation in the Islamic Republic of Iran. This should be taken into account in national planning, and provided the ground for increasing social capital by building trust, raising awareness and encouraging citizens to participate in social activities.