تامّلی در مبانی قانونی بودن اتانازی از منظر اخلاق و اجتماع

اتانازی که در زبان فارسی به بیمارکشی با ترحم، بیمارکشی طبی، تسریع در مرگ محتضر و قتل از روی ترحم ترجمه شده است، در معنای خاص خود به سلب عمدی حیات از یک بیمار صعب العلاج بنا به درخواست وی، توسط پزشک متخصص تعریف می‌شود. اتانازی را می‌توان بر مبنای نوع رفتار و هم‌چنین درخواست کنندۀ آن تقیسم بندی نمود، بدین صورت که اگر برمبنای عمل انجام شده باشد، به فعال و انفعالی و اگر به درخواست کننده آن نظر بیفکنیم، به داوطلبانه و غیرداوطلبانه تقسیم می‌شود، در رابطه با اتانازی بحث‌های اخلاقی و اجتماعی فراوانی صورت گرفته است‌که بالطبع برخی آن را خلاف اخلاقیات و شان و جایگاه والای انسانی می‌دانند و در مقابل، برخی دیگر آن راحاصل احترام به انتخاب فردی وامری مشروع واخلاقی می‌دانند. درهرحال فارغ ازمباحث فقهی و کیفری مساله، مهم‌ترین دلایل مخالفین را از منظر اصول اخلاقی و اجتماعی می‌توان شیب لغزنده، کاهش کیفیت مراقبت‌های ‍‍‍‍‍پزشکی وازبین رفتن اخلاق پزشکی، جلوگیری از پیشرفت پزشکی، تاثیرنقش خانواده و اطرافیان، اصل تقدس حیات، و مخالفت با مشیت الهی برشمرد، درمقابل طرفداران قانونی شدن اتانازی به دلایلی همچون احترام به انتخاب فردی و ارادۀ شخصی و آزادی انسان، نظریۀ اصالت فایده، حق مرگ باعزت، نظریۀ رافت وترحم، اصل تاثیردوگانه، نظریه فشار وقانون طلایی استناد می‌کنند.