رویکرد قوانین برنامۀ توسعۀ اقتصادی اجتماعی فرهنگی پس از انقلاب به زنان با تاکید بر برنامۀ ششم

امروزه توسعه در تمام ابعاد خود از جمله مهم ترین موضوعات هر جامعه‌ای می‌باشد، ازآنجایی‌که در تمام جوامع تقریبا نیمی از جمعیت را زنان تشکیل می‌دهند، در توسعه عاملی بنیادی محسوب می‌شوند و همین امر موجب گردیده است در تدوین برنامه‌های توسعۀ ملی نقش ویژه‌ای برای آنان درنظر گرفته شود، با توجه به اینکه گفتمان عدالت و پیشرفت به عنوان گفتمان غالب در دهۀ چهارم انقلاب تعیین گردیده است و از آنجایی‌که توجه به عدالت جنسیتی از جمله مهم ترین مقوله‌های عدالت می‌باشد ضرورت انجام پژوهشی درخصوص اینکه جایگاه زنان در برنامۀ ششم توسعه که در دهۀ مزبور تدوین گردیده است چیست و چه وضعیتی در مقایسه با برنامه‌های توسعۀ قبل از آن دارد ایجاد گردید، در پاسخ به این پرسش طی یک پژوهش اکتشافی- توصیفی تلاش شده است تا با بررسی اسناد توسعه‌ای کشور به روش کتابخانه‌ای و با ابزار تحلیل محتوای کیفی، مشخص گردد برنامۀ ششم چه رویکردی به نقش زنان در فرآیند توسعه دارد؟ چنانچه یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد با توجه به اختصاص یک بخش از برنامه به موضوع زنان و خانواده و توجه به شاخص‌های مختلف توسعۀ انسانی و تاکید بر نقش زنان در فرایند توسعۀ پایدار، جایگاه زنان در برنامۀ ششم پیشرفت قابل توجهی داشته است ولیکن علیرغم نگرانی‌های رهبری نظام در خصوص رشد منفی جمعیت توجهی به‌صورت جدی به این مساله نشده است.