بررسی عوامل موثر بر مشارکت زنان در فعالیت‌های داوطلبانۀ خیرخواهانه

سازمان‌های غیر دولتی (ngo)، پدیده‌ای جدید در حیات اجتماعی جوامع غربی محسوب می‌شوند که رشد شتابان آن‌ها، از نیمۀ دوم قرن بیستم و در پی مسائل ناشی از جهانی‌شدن آغاز شده است. این سازمان‌ها، به دنبال بسیج نیروی مردمی و داوطلب برای بهبود وضعیت جامعه، رفع کاستی‌ها، بروز و ظهور دیدگاه‌ها و دستیابی به توسعۀ پایدار هستند. در این بین، زنان نیز از این وضعیت مستثنی نبوده و فرصت حضور در سازمان‌های غیر دولتی، به عنوان نمادی از مشارکت را خواهند داشت. تشویق زنان و فراهم آوردن امکان حضور آنان در سازمان‌های غیر دولتی، آنان را به نیرویی سازنده تبدیل کرده و مشارکت اجتماعی آنان را بهبود می‌بخشد. با توجه به این که فعالیت در چنین سازمان‌هایی، داوطلبانه و غالباً بدون نفع اقتصادی می‌باشد، بررسی و تبیین عواملی که سبب مشارکت زنان به عنوان قشر عظیمی از جامعه، در این نهادها و امور خیر می‌گردد، ضروری به نظر می‌رسد. این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی و ابزار کتابخانه‌ای، به بررسی و تبیین این عوامل، متناسب با پتانسیل‌های زنان در پنج حوزۀ فردی، خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی و مذهبی پرداخته و عواملی همچون عواطف، خانواده، تربیت، آموزش، سن، سواد، حقوق اقتصادی زن مسلمان، فاکتورهای مذهبی و دیگر موارد بیان گردیده است.