جایگاه دوستی و برادری در سبک زندگی رضوی و تاثیر آن در تمدّن‌سازی اسلامی

توجه و توصیۀ اسلام به رعایت اخلاق دوستی و برادری، نقش فراوانی در تعالی فرد و جامعه دارد، چراکه اخلاق یکی از عناصر موثر و مهّم شخصیّت انسان است. اسلام خواهان ایجاد رابطه صمیمی و عزّت و روح برادری در جامعه است، تقویت روحیۀ برادری آثار شگرفی بر نوع سبک زندگی افراد جامعه ایجاد می‌کند. در این پژوهش، این سوال مطرح است که معیار و اهمیت انتخاب دوستی و برادری از دیدگاه حضرت‌ رضاعلیه السلام چیست؟ روش‌های تثبیت و تحکیم دوستی و نیز، آداب معاشرت از منظر امام‌ رضاعلیه السلام کدام است؟ و آیا می‌توان از مسالۀ دوستی و برادری، در زمینۀ تمدّن‌سازی و ایجاد وحدت بهره برد؟هدف این است که با آموزه‌های اخلاقی امام ‌رضاعلیه السلام در باب اخلاق دوستی و برادری آشنا شده و با الگوبرداری، آنها را در سبک زندگی ایرانی - اسلامی به‌کار ببندیم و در نظام‌سازی تمدّن اسلامی، مورد استفاده قرار دهیم و بتوان مسایل و مشکلات اخلاقی جامعه را برطرف نموده و با الگوگیری از رفتار و منش حضرت ‌رضاعلیه السلام، جامعه را به‌سوی سعادت و خوشبختی هدایت نماییم. این پژوهش، با نگرشی نو به روش‌ها و کارکردهای اخلاق و رفتار و آداب اجتماعی اسلامی و با مطالعه و بررسی متون و منابع تاریخی و آموزه‌های امام ‌رضاعلیه السلام، می‌کوشد به تبیین کارکرد روایات در زمینۀ اخلاق دوستی و برادری پرداخته شده و دستمایه‌ای مناسب جهت الگوسازی، برای جوامع اسلامی فراهم آورد.