نقش نگرش مذهبی در اثربخشی شادکامی به روش فوردایس در زندگی بانوان کارکنان منطقۀ ویژۀ اقتصادی پارس

هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش شادکامی به روش فوردایس، بر ارتقاء شادکامی بانوان کارکنان منطقۀ ویژۀ اقتصادی پارس، با توجه به نگرش مذهبی آنان است. روش تحقیق به صورت نیمه تجربی پیشرفته، آزمایش دو گروهی با استفاده از پیش آزمون و پس آزمون می‌باشد. جامعه آماری این تحقیق، بانوان خانه‌دار کارکنان منطقۀ ویژۀ اقتصادی پارس هستند که از آن بین، بلوک ویژۀ کارکنان بندر پتروشیمی که تعداد آنها 180 نفر است، از طریق فرمول کوکران به روش نمونه‌گیری سادۀ تصادفی انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گیری پژوهش، پرسشنامه‌های شادکامی و نگرش‌سنجی مذهبی می‌باشد. روائی محتوائی پرسشنامه شادکامی، توسط 8 متخصص روانشناسی به تایید رسید و برای سنجش پایائی پرسشنامه، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این میزان برابر 93/0 می‌باشد. در پرسشنامۀ نگرش‌سنجی مذهبی نیز، روائی محتوای آن توسط متخصصین امر تایید شد و برای سنجش پایائی پرسشنامه، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این میزان برابر 0/936 می‌باشد. نتیجه این که، بین گروه نگرش مذهبی قوی و ضعیف، تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش شادکامی در افراد با نگرش مذهبی قوی، دارای تاثیر بیشتری با مولّفه‌های رضایت زندگی، سرذوق بودن، آمادگی روانی و امیدواری نسبت به افراد با نگرش مذهبی ضعیف دارند.