ارزیابی سهم مولفه های پایداری در سلامت محیط شهری کلان شهر اراک

پایداری در سلامت شهری نیازمند تعیین شاخص های موثر از جنبه های مختلف اقتصادی- اجتماعی و محیط زیستی است. توسعه شاخص های متناسب و یافتن مناسب ترین روش جهت کمی سازی این شاخص ها در تعریف پایداری از ارکان مهم در تبیین برنامه ها و تصمیم گیری های کلان سلامت شهری است. در این مقاله ابتدا به بررسی شاخص های مختلف پرداخته می شود و سپس با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاری به معرفی روشی متناسب جهت تعیین وزن هر یک از شاخص های پایداری و در نهایت اولویت بندی آنها پرداخته می شود. این روش علاوه بر کمی سازی شاخص های سلامت شهری، امکان انتخاب بهینه را به سیاستگذاران می دهد تا با ارزیابی سناریوهای مختلف به پایدارترین و سالم ترین محیط های شهری نایل شوند. خبرگان شهراراک که دارای سابقه مدیریت شهری بوده اند در تخصص خود اقدام به وزن دهی معیارها با توجه به تکنیک anp نموده اند. نتایج مبین شاخص های مناسب در بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی جهت نیل به توسعه پایدار شهری است. ترکیب نظرات کارشناسی و قابلیت های روش تحلیل شبکه ای به عنوان مزیت این تحقیق امکان انتخاب بهینه را به سیاستگذاران خواهد داد. وزن دهی منطقی شاخص های پایداری از مزایای دیگر این تحقیق است.