بررسی تاثیر روند فشار جمعیت انسانی بر محیط زیست مطالعه‌ی موردی : زیرحوضه شورقزوین

یکی از عوامل اصلی بیابان زایی، فشارهای انسانی و نوع رابطه ی طلبکارانه و یک سویه آدمی با زیس تبوم است، رابطه ای که بدون لحاظخواهش های بوم شناختی منطقه، صرفاً بر اساس رفع نیازهای اجتماعی و مصلح تهای اقتصادی کوتا همدت جوامع انسانی قوام و دوام یافتهاست. در این تحقیق روند فشار جمعیت بر محیط زیست در زیر حوض هی شور بر اساس روش اسواران از نظر کمی و کیفی، مطالعهگردید. بر همین اساس، ابتدا نقشه های رقومی کلاس های کیفیت اراضی مطابق با سیستم طبقه بندی آمریکایی تهیه گردید. جمعیتایده آل این واحدها بر اساس روش اسواران محاسبه و با جمعیت بالفعل مربوط به سال های 1335 و 1385 مورد مقایسه قرار گرفت. بهمنظور بررسی تاثیر جمعیت بر محیط زیست، شاخص نسبت ظرفیت بالقوه به ظرفیت بالفعل (موجود) محاسبه شد و در نهایت نقشه فشارجمعیت بر محیط زیست که در این روش به نوعی بیانگر شدت بیابانزایی در مقاطع زمانی فوق است، تهیه شد. افزایش مساحت مناطق باکلاس های بیابان زایی بالاتر و کاهش مناطق تحت کلاس های بیابان زایی پایین تر طی سال های فوق از مهم ترین نتایج حاصل از اینمطالعه است. افزون بر آن، بررسی نسبت جمعیت بالقوه به بالفعل در سال های فوق، گویای این واقعیت است که ادامه روند تغییراتجمعیت انسانی، می تواند گستره ی مناطق با بیابان زایی بسیار شدید را بیش از پیش افزایش دهد. مدیران و برنامه ریزان منطقه با استفادهاز نتایج این تحقیق می توانند ارزیابی مناسبی از روند تاثیر فشار جمعیت بر محیط زیست منطقه داشته باشند که این موضوع کمکشایانی به برنامه ریزی برای توسعه پایدار سرزمین می نماید.