بررسی اثرات تغییرات ساختاری و رشد اقتصادی بر انتشار دی‌اکسید کربن در ایران: کاربرد رهیافت خود رگرسیو با وقفه‌های گسترده

زمینه و هدف: عوامل مختلفی باعث افزایش بعضی از آلایند های خطرناک از قبیل دی اکسید کربن در محیط می شوند. بررسی عوامل موثر بر افزایش آلاینده های مذکور می تواند در برنامه ریزی برای کنترل و مدیریت آلاینده ها موثر واقع شود. بنابراین مطالعه حاضر درصدد است، تاثیر میزان رشد زیر بخش‌های اقتصادی کشور، رشد اقتصادی، مصرف انرژی، رشد شهرنشینی، درجه باز بودن تجارت و توسعه مالی را بر میزان انتشار گاز دی اکسید کربن مورد بررسی قرار دهد. روش بررسی: مدل آلودگی زیست‌محیطی این مطالعه با استفاده از رهیافت خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) و الگوی تصحیح خطا (ecm) در ایران طی دوره زمانی 2017-1985 تخمین و ضمن بررسی رابطه بلندمدت بین متغیرهای الگو، پویایی های کوتاه مدت الگو و سرعت تعدیل عدم تعادل کوتاه مدت به بلندمدت برآورد شده است. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از الگوی بلندمدت نشان داد، رشد شهرنشینی با مقدار 0.527 درصد دارای بیشترین تاثیر مثبت و درجه بازبودن تجارت با مقدار 0.125 درصد، کمترین تاثیر منفی را بر انتشار دی اکسید کربن داشته است. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده تاثیر منفی رشد اقتصادی بر مقدار انتشار دی‌اکسید کربن در بلندمدت است  که در هر دوره حدود 14 درصد از عدم تعادل های بی ثباتی میزان انتشار دی اکسید کربن برطرف می شود و حدود هفت دوره لازم است تا خطای تعادل کوتاه مدت تعدیل و مدل به تعادل بلندمدت بازگردد و همچنین وجود رابطه مثبت بین رشد زیربخش های اقتصادی کشور با انتشار دی اکسید کربن در کوتاه مدت و بلندمدت باعث افزایش این آلاینده خواهد شد.

investigation the effects of structural changes and economic growth on carbon dioxide emissions in iran: application of the ardl model

background and objective: different factors can cause increasing air contamination such as co2. understanding factors affecting atmosphere gaseous change is important for management and reducing air contaminants. therefore the current study attempted to investigate the effect of growth amount of value added in different economic sector, economic growth, energy consumption, urbanization growth, opening trade grade and financial development on diffusion of carbon dioxide.material and methodology: the environmental pollution estimated using the auto regressive distributed lag (ardl) model and error correction method (ecm) for iran in the during 1985-2017. in addition, the long run relationship between model variables, short run dynamics of the model and the speed of adjustment of short run imbalances to long run estimated.findings: the findings of the long-term model showed that the growth of urbanization with a value of 0.527% had the most positive effect and the degree of trade openness with a value of 0.125% had the least negative effect on carbon dioxide emissions.discussion and conclusion: the results of this study show the negative effect of economic growth on the amount of carbon dioxide emissions in the long term, that in each period, about 14% of the imbalances of the instability of the amount of carbon dioxide emissions are resolved, and about seven the period is necessary for the short-term balance error to be adjusted and the model to return to the long-term balance, and also the presence of a positive relationship between the growth of the country’s economic sub-sectors and the emission of carbon dioxide in the short-term and long-term will increase this pollutant.