سنجش میزان آلودگی فلز جیوه در بافت عضله ماهی کپور ( cyprinus carpio) و اردک ماهی (esox lucicus) تالاب انزلی و همبستگی آن با وزن، سن و رژیم غذایی

فلزات سنگین و شبه فلزات از جمله عناصر پایدار و مقاوم به تجزیه_ای هستند که در صورت وجود غلظت های بالا در بافت آبزیان، سلامت آنها و انسان ها را تهدید می کنند. این تحقیق در سال 1396با هدف سنجش میزان آلودگی فلز جیوه دربافت خوراکی ماهی های کپور و اردک تالاب انزلی، مقایسه آن با حد مجاز استانداردهای جهانی و همچنین بررسی همبستگی میان عوامل سن، وزن و رژیم غذایی با میزان آلودگی این عنصر سمی انجام شده است. نمونه های ماهی از سه بخش شرق، مرکز و غرب تالاب انزلی جمع آوری شدند. اندازه گیری جیوه با دستگاه پیشرفته آنالیز جیوه ( مدل leco ama 254 ) با دقت بسیار مطابق روش استاندارد سازمان epa6722d انجام شد. میانگین کل غلظت این فلز در بافت عضله ماهیان کپور و اردک به ترتیب 5398/0 و 7662/0 میکروگرم برگرم وزن خشک اندازه گیری شد. همبستگی مثبت خطی معنی داری (001/0p <) میان تجمع جیوه با عوامل سن و وزن دو گونه مورد بررسی مشاهده شد. تفاوت معنی داری میان غلظت جیوه در بافت عضله دو گونه مذکور وجود داشت، به طور کلی میزان جیوه در بافت عضله ماهیان صیاد به طور معناداری نسبت به ماهیان غیر صیاد بیشتر بود. بیشترین غلظت جیوه در نمونه های بخش شرقی مشاهده شد. مقایسه بین میزان غلظت جیوه در دو ماهی با حد آستانه مجاز استاندارد سازمان غذا و دارو آمریکا برای جیوه (1 میکرو گرم بر گرم ) نشان می دهد که نتایج از حد آستانه کمتر می باشد، در حالیکه از حد آستانه مجاز تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی و سازمان غذا و کشاورزی(fao) بیشتر می باشد.

Measurement of Mercury Metal Contamination in Muscle Tissue of Carp (Cyprinus Carpio) and Duck (Esox Lucicus) Anzali Wetland and Its Correlation with Weight, Age and Diet

Heavy metals and quasimetals are among the stable and decomposing elements that threaten their health and human health if there are high concentrations in aquatic tissues. This study was conducted in 2017 with the aim of measuring the level of mercury metal contamination in the oral tissue of carp and duck fish in Anzali wetland, comparing it with the allowable limit of international standards and also examining the correlation between age, weight and diet with the level of contamination of this toxic element. Fish samples were collected from three parts of east, center and west of Anzali wetland. Mercury was measured with an advanced mercury analyzer (Leco AMA 254) according to the EPA6722Dstandard method. The mean total concentrations of this metal in carp and duck muscle tissue were measured to be 0.598 and 0.5762 μg / kg dry weight, respectively. A significant linear positive correlation (p <0.001) was observed between mercury accumulation and age and weight of the two species. There was a significant difference between the concentrations of mercury in the muscle tissue of the two species. In general, the amount of mercury in the muscle tissue of fishermen was significantly higher than nonfisherman. The highest concentration of mercury was observed in the samples of the eastern part. A comparison between the concentration of mercury in the two fish and the US Food and Drug Administration’s standard threshold for mercury (1 μg / g) shows that the results are below the threshold, while the threshold set by The World Health Organization and the Food and Agriculture Organization (FAO) are more.