بررسی نظام حقوقی بهره‌برداری جوامع روستایی و عشایری از منابع طبیعی در ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
علی‌بیگی جواد
|
|
منبع
|
انسان و محيط زيست - 1397 - شماره : 44 - صفحه:75 -93
|
|
|
|
|
چکیده
|
امروزه تحقق توسعه پایدار کشور به‌ویژه در بحث مربوط به نظام سیاست‌گذاری در برنامه‌ریزی روستایی، بدون توجه به مسایل حقوقی منابع طبیعی و محیط زیست میسر نیست و با درک این واقعیت که منابع طبیعی در کشور ما محدوده بوده و روند تجدید‌‌پذیری آن به کندی صورت می‌پذیرد و یا گاه به دلیل میزان تخریب غیر قابل احیاء شود، بنابراین، مجموعه اقدامات دستگاه‌های مختلف اجرایی در فرآیند توسعه باید متناسب با وضعیت منابع و با رعایت اصول آینده نگری و پایداری کشورانجام گیرد. در این مقاله با نگاهی به وضع گذشته و موجود منابع طبیعی کشور، سعی در بررسی قوانین ناظر بر این منابع در ارتباط با بهره‌برداران به‌ویژه جوامع روستایی و عشایری را دارد که به تشریح ارتباط دامداری و بهره‌برداران روستایی و عشایری با منابع طبیعی و وضع گذشته و حال این منابع اعم از جنگل‌ها، مراتع، بیابان و آبخیزداری و همچنین نظام حقوقی مالکیت اراضی در ایران پرداخته و در ادامه، به مساله واگذاری اراضی و اثرات آثار آن بر تخریب منابع طبیعی و پدیده زمین‌خواری به تفسیر بیان گردیده و در پایان به آسیب‌شناسی سیاست‌گذاری حقوقی منابع طبیعی در رابطه با جامعه روستایی و عشایری و مهم‌ترین مسایل و مشکلات این بخش و ضعف و ابهام در این قوانین و لزوم بازنگری در آن به‌اختصار اشاره و نتایجی حاصل شده است.
|
|
کلیدواژه
|
نظام حقوقی، منابع طبیعی، مالکیت اراضی، زمین خواری، جوامع روستایی و عشایری
|
|
آدرس
|
دانشگاه ایلام, گروه کارآفرینی و توسعه روستایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alibigyl@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|