تاثیر ده هفته تمرینات مقاومتی بر سطوح استراحتی برخی عوامل آنژیوژنز در مردان مبتلا به سرطان پروستات

مقدمه: سرطان پروستات دومین سرطان در مردان و هشتمین علت مرگ در ایران می باشد. در شرایط پاتولوژیک رگزایی باعث افزایش متاستاز و گسترش این سرطان می شود. هدف این تحقیق بررسی تآثیر ده هفته تمرین مقاومتی بر برخی عوامل آنژیوژنز در مردان مبتلا به سرطان پروستات بود.مواد و روش ها: 20 مرد مبتلا به سرطان پروستات با دامنه سنی 55 تا 62 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه کنترل ( 10 نفر) و مقاومتی(10 نفر)تقسیم شدند.گروه تجربی به مدت 10 هفته تمرین و هر هفته سه جلسه تمرین مقاومتی را انجام دادند. هر تمرین سه دور با دوازده تکرار و با شدت 50 تا 65 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد. 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از اجرای پروتکل تمرین و پس از 12 ساعت ناشتا نمونه خونی جهت اندازه گیری عامل رشد اندوتلیالی عروق (vegf )، عامل رشد فیبروبلاست (fgf ) و نیتریک اکساید (no ) گرفته شد. تغییرات درون گروهی و بین گروهی به ترتیب با استفاده از آزمون تی وابسته و تی مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد انجام 10 هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش معنی داری در سطوح vegf(0001/0=p)، fgf (0001/0=p) و no (0003/0=p)، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در مردان مبتلا به سرطان پروستات شد.بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد 10 هفته تمرین مقاومتی باعث افزایش عوامل آنژیوژنز، قدرت و توده عضلانی و کاهش خستگی در بیماران مبتلا به سرطان پروستات می گردد.