کارایی داکسی سایکلین در کاهش اختلالات ناشی از ایسکمی - خون رسانی مجدد تجربی یک طرفه بیضه در اسپرم‌ های اپیدیدیمی موش

مقدمه: ایسکمی - خون رسانی مجدد ناشی از پیچش بیضه می تواند موجبات آسیب هر دو بیضه را فراهم آورد. مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثر داکسی سایکلین بر روی اختلالات ناشی از ایسکمی خون رسانی مجدد تجربی یک طرفه بیضه در اسپرم های اپیدیدیمی موش صورت پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی پنج گروه مساوی شش تایی موش نر بالغ انجام گرفت. در دو گروه از حیوانات، متعاقب بیهوشی و خارج نمودن بیضه سمت چپ، عروق بند بیضه و مجرای دفران از یکدیگر جدا و با استفاده از پنس خون بند غیرتروماتیک، بخش عروقی بند بیضه به مدت 30 دقیقه مسدود گردید. یک گروه از گروه های فوق، روزانه 5/2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی داروی داکسی سایکلین را به مدت 3 روز از روز ایجاد ایسکمی خون رسانی مجدد تجربی دریافت نمود. گروه شاهد، شم و گروهی که تنها داکسی سایکلین دریافت می کرد نیز در نظر گرفته شد. خصوصیات اسپرم هر دو اپیدیدیم پس از 35 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: ایسکمی خون رسانی مجدد یک طرفه بیضه کاهش معنی داری را در تعداد، میزان زنده مانی و قابلیت تحرک اسپرم های هر دو اپیدیدیم موجب گشت. همچنین، میزان وقوع آپوپتوز در اسپرم های هر دو اپیدیدیم و بروز ناهنجاری در اسپرم های اپیدیدیم همسو به شکل معنی داری متعاقب ایسکمی خون رسانی مجدد یک طرفه بیضه افزایش یافت. تجویز داکسی سایکلین بهبود قابل توجهی را در تغییرات منفی ناشی از ایسکمی خون رسانی مجدد در فراسنجه های فوق موجب گردید.بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد داکسی سایکلین به صورت بالقوه می تواند در برابر عوارض تولیدمثلی طولانی مدت ایسکمی خون رسانی مجدد یک طرفه بیضه در موش واجد اثرات محافظتی باشد.