اثربخشی رویکرد هیجان ـ مدار بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دچار شکست عاطفی

مقدمه: شکست عاطفی، حالت سرخوردگی و حقارت است که پس از طرد شدن توسط محبوب به فرد دست می دهد. لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی اثربخشی رویکرد هیجان مدار بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دچار شکست عاطفی انجام شد.مواد و روش ها: طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامه ی آماری شامل کلیه دانشجویان دختر مبتلا به شکست عاطفی دانشگاه های شهر اهواز در سال 9493 بود. حجم نمونه 22 نفر بود که از این تعداد، 11 نفر از آزمودنی هایی که رضایت کامل داشتند در گروه آزمایش و 11 نفر دیگر در گروه گواه جایگزین شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه ضربه عشق، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان بود. همه آزمودنی ها به دو پرسشنامه پاسخ دادند سپس افراد گروه آزمایش، مداخله درمانی را طی 8 جلسه 60 دقیقه ای به صورت فردی و 2 بار در هفته دریافت نمودند. در پایان هر دو گروه مجدداً به پرسش نامه تنظیم شناختی هیجان پاسخ دادند. پس از گذشت یک ماه از اجرای پس آزمون، آزمون پیگیری برای هر دو گروه اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر آمار توصیفی، از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد رویکرد هیجان مدار در مرحله پس آزمون و پیگیری موجب استفاده بیشتر از راهبردهای مثبت شناختی تنظیم هیجان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است.بحث و نتیجه گیری: از آنجا که عشق و احساس های همراه با شکست عشقی از نوع هیجان است، لذا درمان هیجانمدار می تواند تاثیر معناداری بر تنظیم شناختی هیجان دانشجویان دختر دچار شکست عاطفی بگذارد.

Prediction Feasibility of Cutaneous Leishmaniasis Using Climatic Variables in Poldokhtar

Background: The increasing number of patients suffering from cutaneous leishmaniasis in Poldokhtar County during the last 10 years and technological advances in data generation has increased the necessity to produce the predicting models of disease prevalence in the region. Therefore, climatic variables were used in this study to predict the cutaneous leishmaniasis.Materials and Methods: In this study using regression model, the relationship between number of patients with cutaneous leishmaniasis and climatic signals were taken simultaneously and with one, two, three and four months of regression lag.Results: Totally there was a significant relationship between January patients with January NINO1 climatic signal, March patients with February PNA climatic signal, April patients with March AAMM climatic signal, May patients with April AO climatic signal, and August patients with June TSA climatic signal, at 5% significance level. Furthermore, there was a significant relationship between February patients with January NINO1 climatic signal, at 10% significance level.Conclusion: This investigation showed that use of climatic signals with lags for predicting the disease was better than simultaneous application of signals and disease. Correlation between statistics relating to diseases during the entire period and PDO signal with 2 months of lag was obtained as 84.53. In addition, results indicated that approximately during half of the months in a year, there was a good correlation between prevalence of cutaneous leishmaniasis and the climatic signals and thus enabling us to discover prevalence of cutaneous leishmaniasis using the climatic signals.