بررسی وضعیت سلامت روانی پرستاران شاغل در بیمارستانهای دولتی شهر خرم آباد

مقدمه: پرستاران به دلیل مشکلات شغلی و شرایط سخت کاری بیشترین استرس شغلی را تجربه می کنند در معرض آسیب بیشتری قرار دارند. پرستارانی که از سلامت عمومی خوبی برخوردار نیستند، قادر نخواهند بود که مراقبت های موثری از بیماران انجام دهند با توجه به اهمیت ارتقا سلامت روان پرستاران و نقش کلیدی آنها بر کیفیت ارایه خدمات پرستاری، محقق بر آن شد تا تحقیقی را در خصوص تعیین وضعیت سلامت روان در پرستاران انجام دهد.یافته ها: در کل 78 نفر (2/46 درصد) سلامت روان مطلوب و 91 نفر (8/53 درصد)دارای اختلال در سلامت روان بودند. میزان سلامت روان کلی با میانگین 9/27 درصد و انحراف معیار 1/13 بدست آمد. در خصوص ابعاد سلامت عمومی بیشترین نشانه عدم سلامت روان در بعد عملکرد اجتماعی (5/9%) بود و کمترین نشانه عدم سلامت در بعد افسردگی (3%) بود .در بررسی ارتباط بین سلامت روان و ویژگی های دموگرافیک ( نوبت کاری، سن، جنس و وضعیت تاهل و سابقه کار و سطح درآمد) هیچگونه ارتباط معناداری مشاهده نگردید اما بین فعالیت ورزشی با سلامت روان ارتباط معناداری مشاهده گردید.بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته مهم این پژوهش مبنی بر تاثیر مثبت و معنادار فعالیت ورزشی در سلامت روان، ضروری به نظر میرسد که پرستاران فعالیت های ورزشی منظم را دربرنامه زندگی خود قرار دهند و بدین وسیله موجبات ارتقا سلامت عمومی خود را فراهم آورند.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی از نوع همبستگی می باشد که در کل 169 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان-های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی لرستان مورد بررسی قرار گرفتند. گردآوری داده ها توسط دو پرسشنامه که شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سلامت روان(ghq-28 ) بود انجام گرفت و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روشهای آماری توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون هایchi-squar ، t- test و anova) و با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.