طراحی و ساخت سازه‌ ژنی نوترکیب بیان کننده ژن حفاظت کننده سلولی متالوتیونین یک و افزایش بیان موقت آن در سلول‌های بنیادی مزانشیمی انسان

بحث و نتیجه گیری: ساخت سازه نوترکیبmt1-pccdna3.1 و ورود موفق آن به درون سلول‌های بنیادی مزانشیمی می‌تواند به عنوان یکی از راهبُردهای محافظت سلول‌های پیوندی از مرگ سلولی پیشنهاد گردد و ممکن است بتواند راه کاری جدید در راستای ارتقا کارآمدی سلول درمانی بعد از پیوند را فراهم آورد.مواد و روش ها: سلول‌های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان انسان جداسازی و توسط روش فلوسایتومتری تایید شدند. توالی کامل cdna ژن mt1 جداسازی شد و برای وارد شدن در وکتور پلاسمیدی pcdna 3.1 مورد استفاده قرار گرفت. سازه ژنی نوترکیب ایجاد شده، به روش لیپوفکشن وارد mscs گردید. بیان mt1 توسط rt-pcr و لکه‌گذاری وسترن پایش شد.یافته ها: ژن mt1 انسانی نوترکیب با موفقیت در وکتور pcdna کلون گردید و درست قرار گرفتن ژن در قالب صحیح درون وکتور به وسیله تعیین توالی dna تایید شد. افزایش بیان mt1 در mscs به وسیله روش های rt-pcr و لکه‌گذاری وسترن مورد تایید قرار گرفت. این نتایج نشان دهنده بیان موقت mt1 در mscs بود.مقدمه: دست‌ورزی ژنتیکی یک راهبرد موثر برای حفاظت سلول‌ها در برابر آسیب‌های محیطی و بالا بردن توانمندی آنان در استفاده‌های درمانی است. به منظور جلوگیری از عوارض ناخواسته‌ای همچون ایجاد بدخیمی‌ها، دست‌کاری ژنتیکی و افزایش بیان ژن‌های حاصل از آن می‌بایست به صورت موقت باشد. هدف از انجام این پژوهش، کلونینگ و افزایش بیان ژن محافظ سلولی متالوتیونین یک (mt1) انسانی به صورت موقت در سلول‌های بنیادی مزانشیمی (mscs) با استفاده از سیستم بیانی پلاسمیدی و استفاده از وکتور pcdna 3.1 بود. این افزایش بیان به منظور افزایش مقاومت سلول‌های مزانشیمی نسبت به آسیب های محیطی و ... است.