بیان پذیرنده های Sdf1 در بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین

بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که rdcمی تواند به عنوان یک مارکر برای تشخیص لنفوم هوچکین مورد استفاده قرار گیرد. اگرچه مطالعات بیشتر با استفاده از حجم نمونه بزرگتر و تکنیک های دقیق تر جهت تایید نتایج این مطالعه ضروری می باشند.مواد و روش ها: در این مطالعه از بیوپسی های بدست آمده از 40 بیمار مبتلا به لنفوم هوچکین لام تهیه شد و با استفاده از روش ایمونوهیستوشیمی وجود پذیرنده های sdf1 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با مقایسه یافته های حاصل از ایمونوهیستوشیمی در بیان cxcr4 و rdc1 با اطلاعات بالینی بیماران ارتباط بین این مولکول ها با زیرگروه بیماری تعیین گردید.یافته ها: هر دو پذیرنده sdf1 در سطح سلول های هوچکین و reed-sternberg بیان می شوند. cxcr4 نه تنها در سطح سلول های هوچکین و reed-sternberg بلکه در سطح سلول های نرمال و واکنشی اطراف سلول های توموری نیز بیان می‌شود. ولی rdc1 تنها در سطح و داخل سیتوپلاسم سلول های توموری بیان می گردد.مقدمه: لنفوم هوچکین یک نوع بدخیمی سلول های سیستم ایمنی است و حدود 30% کل لنفوم ها را تشکیل می دهد. این بیماری براساس یافته های هیستوپاتولوژیک به چهار زیرگروه تقسیم می شود. گزارش های اخیر نشان می دهد که کموکاین sdf1 در رشد، بقا و متاستاز بسیاری از سرطان ها مثل سینه، پروستات و پانکراس نقش اساسی دارند اما تاکنون بیان آن و بویژه پذیرنده های آن یعنی cxcr4 و rdc1 در لنفوم هوچکین بررسی نشده است. لذا در این مطالعه برای نخستین بار بیان پذیرنده های sdf1 در بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین مورد بررسی قرار گرفت.