فراوانی هلیکوباکترپیلوری در اطفال مبتلا به اسهال حاد و ارتباط آن با بروز اسهال

مقدمه: هلیکوباکترپیلوری از دسته باسیل های گرم منفی است که منجر به ایجاد گاستریت های هیستولوژیک کاملاً مشخصی گردیده و در ایجاد سرطان های معده نیز نقش آن معلوم گردیده است. میزان فراوانی این باکتری در جوامع و گروه های سنی مختلف متفاوت است، اما اکثریت افراد در اوایل زندگی آلوده به این باکتری می شوند و منجر به ایجاد علایم و بیماری های مختلفی مثل گاستریت، دل درد، کم خونی و... می گردد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین فراوانی هلیکوباکترپیلوری در اطفال مبتلا به اسهال حاد بستری در بیمارستان شهید مدنی خرم آباد در تابستان 1389 بود. مواد و روش ها: نوع این مطالعه توصیفی ـ مقطعی و روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. جمعیت مورد مطالعه شامل کلیه اطفالی بودند که در تابستان سال 1389 با تشخیص گاستروانتریت در بیمارستان شهید مدنی خرم آباد بستری شدند. البته شرط ورود به مطالعه این بود که اطفال بستری شده، قبلاً تحت درمان ضدهلیکوباکترپیلوری قرار نگرفته باشند. متغیرهای مورد بررسی شامل جنسیت، گروه سنی، محل سکونت، نوع آب آشامیدنی غالب، نگهداری حیوان خانگی و سابقه بستری در مراکز درمانی بود. اطلاعات مربوط به بیماران از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید و در عین حال نمونه های سرمی بیماران، تهیه شده و در آزمایشگاه مرجع از طریق تست eliza در رابطه با وجود آنتی بادی (igg) ضد هلیکوباکترپیلوری مورد آزمایش قرار گرفتند. بحث و نتیجه گیری: 7/16% از اطفال مبتلا به اسهال حاد از لحاظ تست سرولوژیک هلیکوباکتر پیلوری مثبت شدند و بروز اسهال درکودکان را ضرورتاً نمی توان از علایم همیشگی ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری دانست .یافته ها: در کل 240 کودک مبتلا به گاستروانتریت مورد بررسی قرار گرفتند که8/60% آنها مذکر و 2/39%آنها مونث بودند و در مجموع 7/16% آنها از لحاظ تست سرولوژیک هلیکوباکترپیلوری مثبت شدند. اکثریت موارد مثبت متعلق به جنس مذکر(60%) و گروه سنی زیر 2 سال (45%) بوده و اکثرا ً(5/72%) ساکن شهر و مصرف کننده آب لوله کشی بهداشتی بودند. در بین موارد مثبت فقط 5/17% در منزل حیوان خانگی نگهداری می کردند که اکثریت با ماکیان بوده و 5/67% آنها سابقه بستری در مراکز درمانی را ذکر نمودند و شایعترین علت بستری، عفونت های تنفسی بود.