مقایسه اثر دو شیوه تمرینی هوازی وترکیبی بر تغییرات فاکتور آنژیوژنزی tgf-β1 و هورمون کورتیزول در مردان سالمند سالم

مقدمه: سالمندی با تغییرات آناتومیک و فیزیولوژیک اکثر بافت ها و ارگان های بدن همراه است. از آنجا که فعالیت بدنی می تواند بر عملکرد سیستم همورال و ایمونال تاثیر داشته باشد اهمیت آن در در دوران سالمندی به منظور پیشگیری از بی نظمی پیشرونده دستگاه های بدن بسیار مهم می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 30 مرد سالمند سالم در 3 گروه تمرین هوازی، ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات طی 8 هفته با تواتر3 جلسه در هفته انجام شد. تمرینات هوازی با شدت 75-60 % حداکثر ضربان قلب انجام شد. تمرینات ترکیبی با همان درصد حداکثر ضربان قلب و تمرینات مقاومتی شامل 5 حرکت با شدت 60 درصد 1rm که در طی هفته های تمرینی به 75 % رسیده بود، انجام شد. برای مقایسه میانگین های درون و بین گروهی، از آزمون تحلیل واریانس آنکوا وt همبسته در سطح معنا داری 0.05>p استفاده شد.یافته ها: نتایج تحقیق حاضرنشان داد تمرین هوازی و ترکیبی باعث تغییرات معنی داری در سطح tgf-b1 (p=0.015) و کورتیزول (0.016=p) در گروه های تمرین نسبت به گروه کنترل می شود . بر اساس نتایج مقادیر پس آزمون، tgf beta;1 در گروه ترکیبی و هوازی افزایش یافته و فاکتور کورتیزول در گروه ترکیبی کاهش معنی داری نسبت به پیش آزمون داشته است.بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام فعالیت های ورزشی می تواند باعث افزایش tgfb1 و کاهش کورتیزول گردد و فعالیت ورزشی به عنوان راهکاری برای جلوگیری از مشکلات در سنین حساس سالمندی حایز اهمیت باشد.

A Comparison of the Effects of Two Methods of Aerobic and Combined Exercises on the Changes of Angiogenesis Factor TGF-β1 and Cortisol Hormone in Healthy Elderly Men

Materials and Methods: In this semiexperimental study, 30 healthy elderly men were divided into 3 groups of aerobic exercise, combined exercise and control group. The exercise sessions were held 3 days a week for 8 consecutive weeks. Aerobic training with an intensity of 6075% of maximal heart rate reserve was performed. Combined exercises at the same percentage of maximum heart rate and resistance trainings consisted of 5 movements with 60% 1RM intensity which had reached to 75% during the training weeks. ANCOVA and ttest were used to compare the inner and inter group averages at the significant level of P le;0.05.Results: Compared to the control group, the results of the present study showed significant changes in TGF beta;1 level (P = 0.015) and cortisol (P = 0.016) in the training groups because of aerobic and parallel trainings. According to the posttest measures, TGFB1 increased in the combined and aerobic groups, and cortisol significantly decreased in the combined group compared to the pretest results.