بررسی اثر دوز پایین نالوکسان روی شدت درد و عوارض جانبی اوپیوئیدها در بیماران تحت کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک

مقدمه: مطالعات قبلی اثر نالوکسان روی شدت درد و عوارض جانبی اوپیوئیدها بعد از جراحی را بررسی کرده اند با این حال نتایج مطالعات متناقض است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر تجویز دوز پایین نالوکسان روی شدت درد و میزان تهوع، استفراغ، خارش و احتباس ادراری در بیماران تحت کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک طراحی گردید. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 60 بیمار نیازمند به عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک شرکت نمودند و بعد از جراحی به طور تصادفی دو گروه تقسیم شدند: گروه نالوکسان (0.25 میکروگرم بر کیلوگرم در هر ساعت نالوکسان به علاوه 20 میکروگرم بر کیلوگرم در هر ساعت مورفین) و گروه دارونما (سرعت 20 میکروگرم بر کیلوگرم در هر ساعت مورفین). بیماران 2، 4، 8 و 16 ساعت بعد از ورود به ریکاوری ارزیابی شدند و شدت درد و بروز عوارض جانبی شامل تهوع، استفراغ، خارش و احتباس ادراری توسط یک پرستار ثبت شد.یافته ها: شیوع تهوع، استفراغ، خارش و احتباس ادراری 2، 4، 8 و 16 ساعت بعد از جراحی به طور معنی داری در گروه نالوکسان کمتر از گروه دارونما بود. شدت درد بعد از جراحی بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان دادند که تجویز همزمان نالوکسان و مورفین در بیماران تحت کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک به طور معنی داری عوارض ناشی از اوپیوئیدها شامل تهوع، استفراغ، خارش و احتباس ادراری را در مقایسه با مورفین به تنهایی کاهش داد ولی تاثیری بر شدت درد بعد از جراحی نداشت.