اثرات تعاملی تمرین استقامتی و ژل آلوئه ورا بر آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز موش‌های صحرایی دیابتی

مقدمه: فعالیت ورزشی و تغذیه دو رکن اساسی کنترل سطوح افزایش یافته آلانین آمینوترانسفراز (alt) و آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) در بیماری دیابت می باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات تعاملی تمرین استقامتی و ژل آلوئه ورا بر alt و ast موش های صحرایی دیابتی بود.مواد و روش ها: 45 سر موش صحرایی دیابتی انتخاب و در پنج گروه 9 سری (1) کنترل هفته اول، (2) کنترل هفته ششم، (3) تمرین استقامتی، (4) مصرف آلوئه ورا و (5) تمرین استقامتی همراه با مصرف آلوئه ورا تقسیم بندی شدند. همچنین جهت بررسی اثرات القای دیابت بر alt و ast، 18 سر موش صحرایی در دو گروه (6) کنترل هفته اول و (7) کنترل هفته ششم قرار گرفتند. گروه های 3 و 5 به مدت شش هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 20 دقیقه روی نوارگردان دویدند. گروه های 4 و 5 روزانه mg/kg 100 ژل آلوئه ورا دریافت نمودند. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی صورت گرفت. سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد (0.05>p ).یافته ها: القای دیابت اثر معنی داری بر افزایش alt دارد (0.04=p)؛ تمرین استقامتی همراه با مصرف ژل آلوئه ورا اثر معنی داری بر کاهش alt و ast دارد (0.001=p)؛ تمرین استقامتی همراه با ژل آلوئه ورا نسبت به تمرین استقامتی و مصرف ژل آلوئه ورا اثر بیشتری بر کاهش alt دارد (0.001=p) همچنین تمرین استقامتی همراه با ژل آلوئه ورا نسبت به تمرین استقامتی اثر بیشتری بر کاهش ast دارد (0.04=p).بحث و نتیجه گیری: شش هفته تمرین استقامتی و ژل آلوئه ورا دارای اثرات تعاملی در بهبود alt و ast موش های دیابتی می باشد.