بررسی اثر دگرآسیبی عصاره آبی و دوره پوسیدگی اندام‌های گوش‌بره(Chrozophora Tinctoria L.) بر خصوصیات جوانه‌زنی و رشد گیاه‌چه هندوانه (L. Citrullus Lanatus)

به منظور بررسی اثرات دگرآسیبی بخش های مختلف گیاه گوش بره بر جوانه زنی و خصوصیات رشد گیاه چه هندوانه دو سری آزمایش مجزا به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در سال 1393 در آزمایشگاه تحقیقات علف های هرز و گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. در این دو آزمایش عامل اندام گوش بره در چهار سطح (ریشه، ساقه، برگ و گیاه کامل بدون گل آذین) و غلظت های عصاره آبی در یازده سطح (صفر، 1، 2، 3، 4، 5، 6، 7، 8، 9 و 10 درصد) در پتری دیش برای آزمایش اول و دوره های پوسیدگی در هشت سطح (صفر، 15، 30، 45، 60، 75 و 90 روز پوسیدگی و نیز شاهد) درگلدان برای آزمایش دوم بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که غلظت عصاره آبی بر تمامی صفات جوانه زنی و رشد گیاه چه هندوانه به جز میانگین زمان جوانه زنی، وزن خشک ریشه چه و زیست توده کل اثر معنی داری داشت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین میزان تاثیر عصاره در صفات درصد و سرعت جوانه زنی، قوه نامیه، طول ریشه چه و ساقه چه، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و وزن کل گیاه چه به ترتیب 67.42، 68.62، 85.08، 64.31، 51.27، 29.27، 71.67، 76.88 و 68.83 درصد کاهش و در میانگین زمان لازم برای 50 درصد جوانه زنی 13.63 درصد افزایش را نشان داد. بیشترین و کمترین اثرهای بازدارنده به ترتیب مربوط به عصاره برگ و ریشه بود. نتایج آزمایش دوره پوسیدگی نشان داد که افزایش دوره پوسیدگی تا 60 روز منجر به کاهش وزن خشک تولیدی و در تیمارهای بیشتر از 60 روز، از شدت کاهش وزن خشک کاسته شد. نتایج این دو آزمایش نشان داد که عصاره آبی و بقایای پوسیده برگ بیشترین اثر معنی دار را بر صفات اندازه گیری شده داشتند. بنابراین به منظور کاهش اثرات دگرآسیبی گوش بره در مزارع هندوانه، مدیریت و کنترل آن ضروری است.